زمینه و هدف: زمینۀ انجام این پژوهش، مشکلات موجود در عرصۀ اجرایی برای مدیران نیروی انتظامی در زمینۀ کنترل و مقابله با بحران‌هایی است که تعدادی از معترضان آن‌ها زنان می‌باشند که با توجه به کمبود نیروی پلیس زن در مقابله با اغتشاشگران، مشکلات مذکور در زمینۀ مدیریت بحران ایجاد می‌شود و هدف آن، بررسی مشکلات موجود و ارائه الگوی اقدامات لازم در این خصوص برای واحدهای یگان ویژۀ ناجا است. روش: این تحقیق بر اساس نوع و هدف پژوهشی، کاربردی و با ماهیت توصیفی - پیمایشی است. جامعۀ آماری، مجموعۀ کارشناسان خبرۀ یگان ویژه و ستاد ناجا با حجم نمونه 56 نفر بوده است. ابزار گردآوری، پرسشنامۀ محقق ساخته بر مبنای طیف لیکرت است که روایی آن از طریق روایی صوری و پایایی آن با روش باز آزمایی و از طریق آلفای کرونباخ در کل 845/0 به‌دست‌آمده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های فریدمن و تی تک نمونه‌ای استفاده‌ شده است. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان داد به‌کارگیری ظرفیت پلیس زن در یگان ویژه برای کنترل زنان اغتشاش گر در بحران‌ها و اعتراضات اجتماعی، تأثیر زیادی در انجام بهینۀ مأموریت دارد. با توجه به محدودیت جذب نیروهای جدیدالاستخدام، راهکارهای کلی افزایش ظرفیت به‌کارگیری زنان در یگان ویژه به ترتیب اولویت عبارت‌اند از: جذب نیروی تخصصی پلیس زن در حد مقدورات سازمانی، استفاده از ظرفیت جذب پلیس افتخاری زن و استفاده از ظرفیت پلیس زن موجود در سایر یگان‌ها. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد استمرار آموزش‌های تخصصی و عمومی، افزایش انگیزه‌های معنوی و مادی و نظارت و کنترل مستمر بر نیروهای پلیس افتخاری و سایر نیروهای پلیس زن که در اختیار یگان‌های ویژه قرار می‌گیرند، لازمۀ استفاده از این نیروها در یگان‌های ویژه است.

کلید واژه ها:پلیس زن،  نیروی انتظامی،  انگیزه ، کنترل ، آموزش پليس زن ، نظارت،  ناجا  ،یگان‌های ویژه،  اغتشاش،  پلیس افتخاری  زنان اغتشاشگر ، آشوب خیابانی